วันพุธที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

นี้หรือโลกมนุษย์



 มีหลายคนเชื่อว่า........ เกิดมาในโลกใบนี้แล้ว พระเจ้าทรงกำหนดชะตาชีวิตหรือลิขิตกรรมแต่ชาติปางก่อนได้กำหนดขึ้นมา กระผมเป็นคนหนึ่งซึ่งไม่เคยคิดเช่นนั้นเลย เพราะถ้าคิดเช่นนั้นชีวิตของเราทั้งชีวิตก็จะไม่มีความสุข เปรียบเสมือนว่า เราเกิดมาเฉยๆเพื่อเป็นเครื่องมือของผู้เหนือกว่า  วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว อะไรหลายๆอย่างในตัวผมเองก็เปลี่ยนไป  บ้านเมืองก็เปลี่ยนไป นำไปสู่ยุคที่ทันสมัยแต่กลับไร้วัฒนธนรรมของความเป็นคนดี  ดังจะเห็นว่า มนุษย์ทุกคนนั้นเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้น ไม่เคยมีแม้แต่น้ำใจต่อบุคคลอื่น ไม่เคยคิดแม้แต่จะเข้าวัดฟังธรรม คิดแต่อย่างเดียวว่า ทำอย่าไงถึงจะได้เงิน บุคคลเช่่นนี้กระผมคิดว่า เขามีเงินอยู่ก็จริง แต่เมื่อแก่ชราลงไป ใครเคาจะมาเอ็นดู มีแต่คนจะซ้ำเติมเปล่าๆ มีเงินมากมายแต่ไม่มีความสุขทางใจ บุคคลพวกนี้ตายไปก็ไม่รู้จะไปเกิดเป็นอะไร นอกซะจากเกิดเป็นพญางูเหลือมที่คอยรัดจอมปลวกไว้ ไม่เคยแม้แต่จะไหว้พระสวดมนต์ก่อนนอนเหมือนในอดีต  แต่ทุกวันนี้เมื่อหัวถึงหมอนก็นอนหลับเสียแล้ว นี้แหละคือความไม่เคารพต่อพระศาสนดาของเหลา มัวเอาเวลานี้ไปหาเที่ยวตามผับตามบาร์ต่างๆ ไปดื่มสุราเมรัยตลอดจนทำผิดศีลธรรม ไม่เคยคิดซะว่าจะผิดศีลที่ตนได้สัญญากับพระผู้เป็นเจ้าไว้แล้ว  หาความสุขใส่ตัวไปในทางที่ผิดๆ 
       มีเวลาว่างตอนไหนไม่เคยคิดที่จะมานั่งดูหนังสือ หรือศึกษาพระธรรมวินัยของพระพุทธองค์ เห็นหนังสือก็เริ่มเบื่อแล้ว เล่มก็ใหญ่ อ่านก็ไม่ออก ไม่รู้อะไรมากมาย แต่พอพวกเขาเหล่านั้นได้เห็นหนังสือโป้ การ์ตูน นิยาย  มันเหมือนได้กินอาหารรสแซ่บไปมื้อหนึ่ง  นี้แหละความเป็นรมนุษย์ในโลกนี้


โดย  คนรักในธรรม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น