เนื่องในโอกาศวันครูแห่งชาติ ปี 2554 เพื่อถวายพระราชสมัญญานาม “พระผู้ทรงเป็นครูแห่งแผ่นดิน” นี้ มีความเห็นว่า ครูทุกคนมีความจงรักภักดีต่อครูแห่งแผ่นดินของเรา ซึ่งก็คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และทำให้ครูได้ตระหนักในความสำคัญของวิชาชีพครู ซึ่งเป็นวิชาชีพสำคัญที่มีส่วนในการสร้างประเทศชาติ และการขับเคลื่อนการปฏิรูปการศึกษาให้สัมฤทธิ์ผล และยังเป็นการประกาศให้สังคมตระหนักรู้และให้ความสำคัญกับครูและการศึกษาของชาติ
การศึกษาและผู้มีหน้าที่ ให้การศึกษาโดยตรงคือ “ครู” ครู นั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการศึกษาของประชาชน เพราะการศึกษาเป็นเครื่องบ่งชี้ความเจริญของประเทศ หน้าที่ของผู้ที่เป็นครูคือความเป็นความตายของประเทศ ผู้เป็นครูจำเป็นต้องมีความพร้อมในสามประการสำคัญ คือ เป็นผู้รู้ดีมีความดี และมีความสามารถดี รวมทั้งต้องพยายามปฏิบัติหน้าที่ของตนให้สำเร็จโดยสมบูรณ์
ความเป็นครูนั้น ผูกพันใจคนไว้ได้โดยอัตโนมัติ ไม่ต้องซื้อหาหรือใช้อำนาจข่มขู่เอามา ขึ้นชื่อว่าเป็นครูกับศิษย์แล้ว การที่จะลืมกันได้นั้นยากนัก ผู้ที่จะไม่รู้จักไม่เอื้อเฟื้อ ครูดูเหมือนจะมีแต่คนที่กำลังลืมตัวมัวเมาในลาภยศอย่างใด อย่างหนึ่งอยู่เท่านั้น ฉะนั้น ครูจึงไม่มีเหตุอันใดที่จะต้องแสวงหาความพอใจในประโยชน์ทางวัตถุให้มากจนเกินจำเป็น เพราะหากหันมาหาประโยชน์ทางวัตุเกินไปแล้ว ก็จะทำหน้าที่ครู หรือเป็นครูได้ไม่เต็มที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น